Burn In’

 

over ideeën die werken

In deze serie artikelen willen wij graag vertellen over hoe wij aankijken tegen burn out en de manier waarop iemand optimaal begeleid kan worden. Begeleiding om burn out te voorkomen, om er mee om te kunnen gaan en om er vanaf te komen.

De Burn out-herstellijn gevisualiseerd

by feb 18, 2020

 De Burn out-herstellijn gevisualiseerd

Hieronder zie je onze schematische weergave van het herstelproces van een burn out. Het is gebaseerd op interviews met mensen die zelf een burn out meegemaakt hebben. En op de herstellijnen zoals zij die voor ons tekenden. Daarna hebben we ze getoetst aan inzichten van andere ervaringsdeskundigen en deskundige zorgverleners. Het is een model. En het voordeel van modellen is: ze maken dingen simpel en bespreekbaar.

 

We hebben een 10-tal mensen, die hersteld zijn van hun burnout, gevraagd samen met ons hun eigen herstellijn uit te tekenen. Ieder deed dat op zijn eigen manier. We hebben herstellijnen die over verschillende A4-tjes lopen en andere die met nummertjes of symbolen verwijzen naar beschrijvingen of een dagboek dat iemand heeft bijgehouden (deels achteraf). We hebben gevraagd naar diepe inzichten, waardevolle activiteiten, boeken, media en praktische dingen die hun leven verlichtte en veranderde.

In de burn out-herstellijn die wij vervolgens hebben samengesteld en getoetst, staat per fase welke acties, interventies en omstandigheden belangrijk zijn. In iedere fase is iets anders belangrijk. Er moet iets gebeuren en daarvoor moeten de omstandigheden worden aangepast: zoals een plek die veilig is, begrip van je omgeving, een steunsysteem regelen, het reduceren van prikkels en vermijden van intensieve beweging. Per fase komen andere activiteiten, hulpmiddelen en interventies in beeld. Verschillende opties, maar met dezelfde herkenbare doelen. Inzicht in hoever het zo heeft kunnen komen is essentieel. Sommigen maakten deze analyse zelf, anderen namen deel aan therapie in een groep en weer anderen werden individueel begeleid door een deskundige. En hoe bepaalden deze mensen welke aanpak er voor hen paste? Ieder heeft van alles geprobeerd. Goede en slechte adviezen gehad. Geen hulp gehad. Hulp gehad die niet werkte. Voor de een werkt dit wèl en voor de ander totaal niet. In al die verhalen beluister je een lange zoektocht.

Heel veel tijd verstreek er voordat ontdekt werd wat werkte. Allen gaven ze aan dat ze gebrek hadden aan een goede gids. Met de herstellijn maken we een kaart en je coach is een gids.

Je eigen herstellijn

Een tekening maakt dingen op een àndere manier inzichtelijk. Als je je eigen herstellijn maakt, kun je het vastpakken, er intiem aan gummen en stuffen. Maar je kunt het ook aan anderen laten zien, uitleggen wat je doormaakt of laten becommentariëren. Jij beslist. Als jij zo’n lijn maakt voor jezelf, is het namelijk van jou.

Onze coaches maken graag, als de tijd daar is, een tijdlijn met jou, met daarin de dingen die voor jou werken. Het is een levend ding, in ontwikkeling, net als jij. Zo maak je je eigen persoonlijke analyse. Jij selecteert wat bijdraagt aan je herstel. En verderop kijk je wat nodig is om herhaling te voorkomen. Er zijn talloze oplossingen. Bijna niemand heeft een goed overzicht. Er is weinig kennis over wat voor wie het beste werkt. Een activiteit, een pilletje, een boek, een training of een therapie. En wat dan, welke dan en waar dan? Misschien thuis, ergens in de buurt, online? Ook de meeste zorgverleners missen dat overzicht. Wat bekend is, wordt aanbevolen. Dat is niet altijd het beste voor jou.

 

Wat doe je nou in je herstelproces?

Op OdeVie.nu gaan we een diversiteit aan oplossingen etaleren. Wij denken dat dat inspireert. Maar hoe maak jij daaruit een verantwoorde keuze? We hebben het nog niet helemaal in de vingers hoe we dat inzichtelijk moeten presenteren. Dus heb nog een beetje geduld. Voor de beste match ga je altijd in gesprek met één van onze coaches.

image credit: Jaromir Kavan – unsplash

Antonio A-Tjak

Antonio A-Tjak

zorgontwerper, bestuurder

Geboren in Indonesië, maar veel te vroeg verkast om er iets noemenswaardigs aan over te houden. Helaas misschien. Ik ben in Nederlandse tradities van de jaren 70 opgegroeid. Toen was alles maakbaar. Mijn ouders maakten lang daarvoor al hun eigen leven, met alle gevaren van dien. Ze hielpen anderen op allerlei manieren dat ook te doen. Zij hadden betrokken supporters, een sterk karakter en altijd een stevige stok achter de deur.

Ze begrepen heel goed dat niet iedereen dat kan, dat waar zij zo goed in waren: iets maken uit niets, creatief omgaan met onmogelijke uitdagingen.
Misschien niet zo toevallig werd ik ontwerper, multidisciplinair opgeleid en nu zo’n 35 jaar actief. Waarvan 20 jaar met en vóór de zorg, nooit erin. Ik heb wel een heel groot en bereidwillig netwerk van zorgverleners om mij heen verzameld. Ik koester het. Hou van ze. Vernuft en doorzettingsvermogen heb ik van mijn vader en creativiteit en geldingsdrang van mijn moeder. Het is aan mij om de mij ‘in de schoot geworpen’ kwaliteiten tot nut te brengen. Pittig! Sinds een jaar of 5 voelt het voor mij het meest comfortabel om mijzelf zorgontwerper te noemen of ontwerper van gespreks-instrumenten voor de zorg. Een nieuw vak. Zelf uitgevonden, niet sexy en ontzettend veeleisend.

Mijn missie is om als ontwerper de zorg nog menselijker te maken. Ik maak van een nadeel een voordeel: ik ben buitenstaander en zo kijk ik er ook naar. Om een frisse blik te bewaren. Om de ingesleten patronen te kunnen herkennen, waarvan niemand meer weet wat daarvan de waarde is, maar helaas ook niet ter discussie stelt. Daartoe stel ik domme vragen; het komt voor dat mensen denken dat ik dom ben. Ik ervaar dat het helpt om van tijd tot tijd nederig te zijn. Niet plezierig, maar het maakt mensen bereid mij helpen. Aan de andere kant kan ik ook een aanlokkelijke toekomst verbeelden die mensen verbindt.

Mijn universitaire opleiding heeft mij leren leren. Heel waardevol. Ik kan snel (in enkele weken) op een onderwerp de diepte in te gaan en met deskundigen meepraten. Mijn vak bestaat voor een groot deel uit het betrekken van patiënten, zorgverleners en deskundigen op diverse terreinen. Ik heb geleerd om complexe zaken zodanig te kunnen begrijpen dat ik er mee kan kneden en om er weer iets compleet anders van te maken. Ik kneed en kneed en gooi het resultaat net zo lang voor de leeuwen tot het goed is en optimaal past bij de eisen van deze tijd. 

Het liefst overzie ik een heel zorgpad, met daarin de stappen die patiënten of cliënten en hun zorgverleners meemaken, met al hun sores erbij. Die sores is mijn brandstof voor verbetering. Een heel zorgpad veranderen is te groot. Daarom leg ik vooral het begin onder het vergrootglas: wat wil de patiënt/cliënt zelf eigenlijk?

Hoe kan de zorgverlener de patiënt/cliënt optimaal helpen? Daar ligt de bron en eerlijk gezegd wordt die vaak volledig, maar dan ook met nadruk op volledig, over het hoofd gezien

En dan bel je OdeVie

En dan bel je OdeVie

En dan denk je, misschien is het wel wat voor mij die Leef Wijzer! aanpak

Als ik zo’n gesprek wil en misschien ook coaching, hoe werkt dat dan.
Wat moet ik doen. Wat kan ik verwachten?

read more