Burn out vraagt om een niet-medische aanpak

Burn out vraagt om een niet-medische aanpak

Vuur’

 

meningen en beschouwingen

In ‘Vuur’ tonen wij ons temperament. In deze artikelen beschouwen we de wereld: critisch en oplossingsgericht.

Burn out vraagt om een niet-medische aanpak

Burn vraagt om een niet-medische aanpak

Al meer dan 40 jaar, al in de tijd dat ik mijn artsenloopbaan startte als huisarts in Amsterdam, verbaas ik mij over het feit dat zoveel mensen hun levensleed vertalen in gezondheidsklachten.

En dat wij artsen, ik ook, de idee hebben of minstens de suggestie geven dat je bij ons aan het goede adres bent voor het oplossen van die levensklachten.

En al bijna 40 jaar, want ik ben zelf door schade en schande wijs geworden, denk ik en weet ik dat ik als arts helemaal niet in staat ben of de juiste plek ben voor het oplossen van het vele kleine en grote leed zoals dat zich bij veel mensen in onze maatschappij voor doet.

Natuurlijk snap ik ook wel hoe het werkt. We leven in een maatschappij waar enerzijds veel van mensen wordt verwacht en mensen veel van zichzelf en van het leven verwachten, en anderzijds weinig empathie is voor niet uitgekomen verwachtingen en mislukkingen. Dan is de deur van de dokter zo’n beetje de enige deur die altijd en voor iedereen en voor van alles en nog wat openstaat. Logisch dat je met je problemen en klachten hier naar binnen gaat om te schuilen of te huilen. En we moeten zeker niet die deur dicht doen. De nood is immers hoog. En wij hebben beloofd of gezworen om de mensen die in nood bij ons aankloppen te helpen. Maar we moeten wel durven aangeven dat het niet medische nood is en dat je voor het oplossen van de niet medische nood niet bij de dokter(s) moet zijn.

‘we moeten wel durven aangeven dat het niet-medische nood is’

Dat betekent niet dat je als dokter dan maar niets moet doen of niets kunt doen. Je kunt nog steeds heel goed troosten en luisteren, inschatten wat er speelt, en hoe ernstig het is. Ik kan vast stellen of iemand voldoende kracht en inzicht heeft om zichzelf uit zijn of haar probleem te krijgen. En ik ben zeker een goede plek om uit elkaar te halen wat medisch is en wat niet medisch is.

Maar waar het niet medisch is, zouden wij (bedrijfs)artsen, duidelijker en sneller moeten aangeven dat iemand beter af is elders voor het oplossen van de problemen.

Bij een aanpak die gericht is op breed in kaart brengen wat er speelt. En waarbij je gesteund en geholpen wordt om je vastgelopen leven te helpen ontwarren, door inzicht te krijgen over welke factoren en fricties het bij jou gaat. Om vervolgens ook nog geholpen te worden bij het vinden van de bij jou passende en voor jou haalbare oplossing(en) of aanpassing. Met als focus dat je zelf de regie terugkrijgt in zowel het ontwarren als het aanpakken van de ontstane problemen.

 Ja zegt u dan, dat staat toch allemaal al in onze richtlijn(en). En we hebben, als huisartsen toch de POH GGZ om in te zetten en naar te verwijzen? En als bedrijfsartsen (soms) bedrijfsmaatschappelijk werk, of de arboverpleegkundige, of de/een casemanager?

Dat klopt. Maar we weten ook dat dat helemaal niet altijd mogelijk is, daar niet altijd de juiste deskundigheid en kundigheid voorhanden is, gebrek aan tijd ook daar speelt. Zeker bij de huisartsen waar de zorg, zowel van de huisarts zelf als van de POH GGZ, als medische zorg wordt gecodeerd en uit de zorgverzekering wordt betaald. Met alle strikte (tijds)regels van dien. Maar ook bij ons (bedrijfs) artsen is er niet altijd voldoende tijd ingepland of contractueel vastgelegd om complexe brede problematiek goed te analyseren.

Maar de bottom line is toch dat vastlopen in je leven en werk, of je dat nu overspanning of burn out noemt, geen medisch probleem is en naar mijn idee dan ook bij voorkeur een niet medische aanpak vraagt.

‘ik nodig je uit om eens te kijken wat er op de Odevie.nu wordt verteld over de LeefWijzer! ‘

Om al deze redenen en ervaringen ben ik al een tijdje op zoek naar zo’n deskundige aanpak, waar maximaal aandacht is voor een zo breed mogelijke integrale analyse van de situatie waarin iemand vast is komen te zitten, met maximale effort en effect in het teruggeven van de regie aan de probleemhouder. Concreet, praktisch, haalbaar, betaalbaar. Passend bij onze richtlijnen, onze opvattingen over positieve gezondheid (Machteld Huber), bij ons ICF model.

 Als je nu zelf ook een – heel goede – plek en aanpak zou willen aanbevelen aan je patiënten/cliënten, nodig ik je uit om eens te kijken wat er op de website Odevie.nu wordt verteld over de LeefWijzer! aanpak en methodiek. Ik nodig alle (bedrijfs)artsen, die hun patiënten/cliënten gunnen om goed en snel de regie over eigen leven terug te krijgen in de vast gelopen situatie waarin ze terecht zijn gekomen, uit om de LeefWijzer! aanpak uit te proberen.   

Overspanning en zeker burn out zijn heel nare situaties om in terecht te komen. Dat we daarom zouden moeten onderzoeken hoe we dat zouden kunnen voorkomen, is voor mij helder. De LeefWijzer! aanpak kan heel goed ingezet worden om dat te bereiken. Door niet te wachten tot je omgevallen bent, maar door bij de eerste tekenen van blootstelling aan te hoge en te langdurige stress, iemand te gunnen en te helpen deze brede analyse te maken van zijn/haar leven en omstandigheden. Gedacht kan ook worden aan het inzetten van de LeefWijzer! aanpak als PMO instrument, of aansluitend aan een PMO bij de population at risk.

Dat het ontstaan van overspanning en burn out naast een individueel probleem ook een maatschappelijk probleem is – zowel naar oorzaak als naar gevolg – zou naast erkenning ook moeten leiden tot veranderingen op het niveau van maatschappij en politiek. Daar zouden we als artsen een rol in moeten willen spelen. Op mijn gedachten hierover kom ik op een later moment nog terug.

Marielle A-Tjak

Marielle A-Tjak

liaison artsen en werkgevers

Geboren in Indonesie, heb ik altijd een vleug tropen meegenomen en vooral de behoefte aan ruimte.

Met Chinese voorouders heb ik van huis uit meegekregen dat ontwikkelen een noodzaak is, maar ook een voorrecht, en dat het mogen ontwikkelen tot verantwoordelijkheden leidt.

Ik heb altijd arts willen worden en heb daar doelbewust naar toe gewerkt. Mijn katholieke opvoeding (goed doen in arme landen) en relatie met Indonesie heeft me bijna als tropenarts daar teruggebracht. Uiteindelijk ben ik toch hier gebleven en heb ik de opleiding tot huisarts gedaan aan de VU, waar ik ook geneeskunde heb gestudeerd. In 1977 ben ik met een collega een huisartsen praktijk begonnen in Amsterdam Oost, en in 1978 kreeg ik mijn eerste kind. 

Na nog een kind en 6 jaar heel hard werken onder lastige omstandigheden, waaronder mijn eigen burn out, bleek de combinatie toch te zwaar (geen kinderopvang, geen zwangerschapsverlof, geen uitkering bij ziekte).

Vanaf daar ben ik via AMEV als bedrijfsarts gaan werken, de opleiding gaan doen aan de CORVU en via werken bij AMC, Arbounie Utrecht, Commit, Interpolis en Reaned tenslotte als zelfstandig gevestigd bedrijfsarts nog volop enthousiast actief in dit mooie vak.

Ik ben bestuurlijk behoorlijk actief: Club 25,  het Bovenij Ziekenhuis,  voorzitter Raad van Toezicht, voorzitter van de NVAB.  Federatie van de KNMG. Lid van de Raad van Toezicht van het Spaarne Ziekenhuis in Hoofddorp.

Burn out, een maatschappelijk probleem

Burn out, een maatschappelijk probleem

Burn In’

 

over ideeën die werken

In deze serie artikelen willen wij graag vertellen over hoe wij aankijken tegen burn out en de manier waarop iemand optimaal begeleid kan worden. Begeleiding om burn out te voorkomen, om er mee om te kunnen gaan en om er vanaf te komen.

Burn out, een maatschappelijk probleem

Burn out als maatschappelijk probleem

In een van de eerdere blogs gaf ik aan dat wij burn out niet zien als een ziekte, wel als een ernstig en serieus probleem. Met heftige klachten en veel leed veroorzakend. Met vaak langdurig niet kunnen functioneren en veel beperkingen in alle facetten van het dagelijks leven: in de relatie, het gezin, de familie, de sociale omgeving en het werk.

Daarmee is het geen louter individueel probleem. De impact van de burn out op de ruime omgeving van de persoon met burn out, is heel groot. Ik had het er eerder over dat er vrijwel altijd sprake is van verzuim en heel vaak van langdurig verzuim. Dat merken de werkgever (die moet doorbetalen en krijgt er geen werk voor terug) en de collega’s (die een tandje harder moeten werken) uiteraard, maar dat merk je zelf ook (en je gezin) omdat op enig moment je gekort wordt op je salaris.

Het is niet alleen het werk dat niet meer lukt in je burn out, je studie stagneert. In het gezin lopen zaken vast of verkeerd of niet. Het duurt even voordat de andere gezinsleden jouw taken overnemen, als dat al mogelijk is. Soms heb je mazzel en krijg je steun vanuit partner, familie, vrienden. Maar als de burn out langer duurt, ontstaat het risico dat de anderen dit niet zo lang kunnen volhouden. En dreigen isolatie en stagnatie en depressie.

Als de burn out lang duurt dreigt ook een gat te ontstaan tussen jou en de dagelijkse gang van zaken in je leven. Je drijft af van alles rond je werk, van je sociale omgeving, van de wereld van je kinderen, en van dat van je partner. Met grote risico’s voor je relaties.

‘Soms heb je mazzel en krijg je steun vanuit partner, familie, vrienden’

Dit is een beetje een sombere post. Niet zo opgeschreven om je op te zadelen met schuld en boete. Daarvan heb ik al gezegd dat je dat nooit moet toelaten. Nee, ik wil juist aangeven dat de maatschappij en daarin de werkgevers en artsen zich moeten realiseren dat er sprake is van individu overstijgende problematiek. Zowel ten aanzien van het ontstaan van burn out als ten aanzien van de noodzaak om de gevolgen van burn out minder ernstig te maken, heeft de maatschappij een rol.

In een andere post gaf ik al aan dat de beeldvorming over supermensen die met een glimlach alles tegelijkertijd op hoog niveau tussen neus en lippen door regelen en daarbij ook nog supergezond en super elegant blijven, een belachelijk en onmogelijk voorbeeld neerzet. En hier zeg ik dat burn out zijn groot leed en hoge kosten met zich mee brengt. Laten we dus vooral jou met je burn out zo snel en goed mogelijk helpen uit je burn out te komen en terug te brengen naar een normaal en wel vol te houden bestaan.

Met hulp van het gespreksmodel dat wij hebben ontwikkeld kan je samen met een deskundige coach de analyse te maken van jouw burn out en zicht krijgen op jouw eigen beelden en nagaan wat daarvan klopt en wat niet, en kunnen jullie samen op zoek naar de manier en het beeld dat jij wilt uitstralen en dat voor jou haalbaar is.

Marielle A-Tjak

Marielle A-Tjak

liaison artsen en werkgevers

Geboren in Indonesie, heb ik altijd een vleug tropen meegenomen en vooral de behoefte aan ruimte.

Met Chinese voorouders heb ik van huis uit meegekregen dat ontwikkelen een noodzaak is, maar ook een voorrecht, en dat het mogen ontwikkelen tot verantwoordelijkheden leidt.

Ik heb altijd arts willen worden en heb daar doelbewust naar toe gewerkt. Mijn katholieke opvoeding (goed doen in arme landen) en relatie met Indonesie heeft me bijna als tropenarts daar teruggebracht. Uiteindelijk ben ik toch hier gebleven en heb ik de opleiding tot huisarts gedaan aan de VU, waar ik ook geneeskunde heb gestudeerd. In 1977 ben ik met een collega een huisartsen praktijk begonnen in Amsterdam Oost, en in 1978 kreeg ik mijn eerste kind. 

Na nog een kind en 6 jaar heel hard werken onder lastige omstandigheden, waaronder mijn eigen burn out, bleek de combinatie toch te zwaar (geen kinderopvang, geen zwangerschapsverlof, geen uitkering bij ziekte).

Vanaf daar ben ik via AMEV als bedrijfsarts gaan werken, de opleiding gaan doen aan de CORVU en via werken bij AMC, Arbounie Utrecht, Commit, Interpolis en Reaned tenslotte als zelfstandig gevestigd bedrijfsarts nog volop enthousiast actief in dit mooie vak.

Ik ben bestuurlijk behoorlijk actief: Club 25,  het Bovenij Ziekenhuis,  voorzitter Raad van Toezicht, voorzitter van de NVAB.  Federatie van de KNMG. Lid van de Raad van Toezicht van het Spaarne Ziekenhuis in Hoofddorp.

En dan bel je OdeVie

En dan bel je OdeVie

En dan denk je, misschien is het wel wat voor mij die Leef Wijzer! aanpak

Als ik zo’n gesprek wil en misschien ook coaching, hoe werkt dat dan.
Wat moet ik doen. Wat kan ik verwachten?

read more
Burn Out maakt eenzaam

Burn Out maakt eenzaam

Ook al komt burn out best veel voor en wordt er ook wel over geschreven, het is en blijft kennelijk toch iets om je voor te schamen. In ieder geval loopt niemand met zijn of haar burn out te koop.

read more

En dan bel je OdeVie

En dan bel je OdeVie

Burn In’

 

over ideeën die werken

In deze serie artikelen willen wij graag vertellen over hoe wij aankijken tegen burn out en de manier waarop iemand optimaal begeleid kan worden. Begeleiding om burn out te voorkomen, om er mee om te kunnen gaan en om er vanaf te komen.

En dan bel je OdeVie

En dan denk je, misschien is het wel wat voor mij die Leef Wijzer! aanpak

Als ik zo’n gesprek wil en misschien ook coaching, hoe werkt dat dan?

Wat moet ik doen? Wat kan ik verwachten?

De start is dat je ons of zelf belt of ons mailt.

Je kunt bellen of mailen om van ons wat meer te willen weten, je vragen te stellen. We staan je te woord en mailen of vertellen je onze informatie en de antwoorden op je vragen.

Je kunt ook bellen of mailen om direct een afspraak te maken.

Onze hulp is niet gratis, dus je moet wel zeker weten dat je de Leef Wijzer! aanpak kunt betalen, zelf of via je werkgever.

De/een afspraak is altijd bij jou thuis. De Leef Wijzer! coach komt dus bij jou thuis en het gesprek vindt plaats op de plek in huis waar jij je lekker bij voelt.

We sturen je vooraf informatie over je coach : wie komt er langs, hoe heet hij/zij, hoe oud is je coach en wat is zijn/haar deskundigheid en opleiding

Voor het eerste gesprek trekt de coach anderhalf uur uit. Jij hoeft niets te doen, en jij bepaalt of je eventueel nog iemand bij het gesprek wilt hebben als steun. Het gesprek is van jou en voor jou en gaat alleen over jou en jouw leven en jouw situatie. Jij bepaalt ook of jij het lekker vindt om er koffie of thee bij te drinken, of wat dan ook. Je hoeft niet voor de coach te zorgen, ook hier gaat het juist om jou en wat goed is voor jou.

‘het gaat hier juist om jou en wat goed is voor jou

Je coach brengt 2 documenten mee om te gebruiken in jullie gesprek. Het eerste document is een soort placemat waarop alle belangrijke aspecten van het leven staan genoteerd. Het is een kapstok voor de coach om ervoor te zorgen dat alles aan bod komt, en voor jou geeft het een overzicht van alle terreinen in je leven waarover je coach met je in gesprek gaat. De placemat kun je ook gebruiken om de belangrijke dingen die uit jullie gesprek naar voren komen, op te schrijven.

Het tweede document is een boekje. Een werkboekje. Daarin staan ook weer diezelfde levensterreinen. In dit boekje kan je tijdens het gesprek met je coach opschrijven of op laten schrijven door je coach, wat je hebt ontdekt tijdens je gesprek. Wat wringt en loopt niet goed en wil je anders. En, zie je kans daar zelf iets aan te doen en zo ja, wat. Welke stap past hier bij.

De LeefWijzer! gaat immers om geholpen te worden bij het ontdekken door jezelf van die zaken in je leven die niet goed voor je zijn en je in je burn out hebben gebracht. Om vervolgens te bekijken en bedenken wat je zelf kan doen of nodig hebt om er weer uit te komen.

Omdat wij denken dat er veel van je wordt gevraagd in zo’n gesprek en het vaak niet zal lukken om alle belangrijke zaken aan bod te laten komen en zo’n gesprek ook vermoeiend is en confronterend, hebben we bedacht dat er een tweede gesprek nodig is. Het moment van dat gesprek spreek je samen met je coach af, weer bij jou thuis.

Aan het eind van het tweede gesprek maak je samen met je coach de balans op : wat speelt er allemaal in je leven, thuis en op het werk, wat daarvan moet anders en wat denk je daar zelf in te kunnen doen, en wat of wie heb je nodig om dat te laten slagen. Als het goed is staat dat allemaal ook al geschreven in je werkboek. Dat werkboek is en blijft van jou en blijft ook bij jou achter na dit tweede gesprek. Je mag en kunt er mee doen wat je wilt. Gebruiken als je eigen kapstok voor de stappen die je gaat doen. Aan anderen laten lezen. Meenemen naar het gesprek met je bedrijfsarts. Zie maar.

‘het Leef Wijzer! gesprek helpt te ontdekken wat je in een burn out heeft gebracht’

Stel dat je constateert dat je stappen wilt doen waar je hulp en steun bij kunt gebruiken. Je kunt denken aan een open gesprek willen voeren met je werkgever over de dingen die niet goed gaan in je werk en die je anders wilt. Of een goed gesprek met je bedrijfsarts omdat je zijn/haar steun kunt gebruiken. Of een gesprek met je partner en/of het gezin over zaken die in jullie relatie en samenzijn anders moeten gaan om het leven voor jou weer meer in balans te krijgen. Of toch een bestaande ruzie en verwijdering met familie of vrienden aanpakken. Of eindelijk maar eens meer te gaan bewegen en anders te eten. Of beter te leren ontspannen. Of verder op zoek gaan naar dieper liggende belemmeringen in je zelf via een psycholoog. Of wat dan ook.

Dan kan je met je coach bespreken of je wilt dat je coach je daarbij verder helpt. Omdat jouw coach heel goed ingevoerd is in de vele en verschillende mogelijkheden in jouw leefomgeving kan je coach vaak heel nuttig zijn. Deze begeleiding na en vanuit de gesprekken is wel een apart onderdeel van onze aanpak en hulp. Dat betekent dat deze begeleiding apart betaald moet worden.

We hebben hier geprobeerd zo nauwgezet mogelijk te vertellen wat je kunt verwachten als je onze hulp wilt. Op een andere plek vind je nog een verhaal van een van onze coachen. Zij vertelt je heel concreet hoe zij jou begeleidt en wat je dus kunt verwachten van de inzet en persoonlijke aanpak van onze coachen. Een open, brede, zorgvuldige, op jou gerichte en jou ondersteunende en stimulerende en uitnodigende persoonlijke aanpak, die onze Leef Wijs! aanpak uniek maakt in jouw wens om zo goed en snel mogelijk weg te komen van jouw burnout.

Marielle A-Tjak

Marielle A-Tjak

liaison artsen en werkgevers

Geboren in Indonesie, heb ik altijd een vleug tropen meegenomen en vooral de behoefte aan ruimte.

Met Chinese voorouders heb ik van huis uit meegekregen dat ontwikkelen een noodzaak is, maar ook een voorrecht, en dat het mogen ontwikkelen tot verantwoordelijkheden leidt.

Ik heb altijd arts willen worden en heb daar doelbewust naar toe gewerkt. Mijn katholieke opvoeding (goed doen in arme landen) en relatie met Indonesie heeft me bijna als tropenarts daar teruggebracht. Uiteindelijk ben ik toch hier gebleven en heb ik de opleiding tot huisarts gedaan aan de VU, waar ik ook geneeskunde heb gestudeerd. In 1977 ben ik met een collega een huisartsen praktijk begonnen in Amsterdam Oost, en in 1978 kreeg ik mijn eerste kind. 

Na nog een kind en 6 jaar heel hard werken onder lastige omstandigheden, waaronder mijn eigen burn out, bleek de combinatie toch te zwaar (geen kinderopvang, geen zwangerschapsverlof, geen uitkering bij ziekte).

Vanaf daar ben ik via AMEV als bedrijfsarts gaan werken, de opleiding gaan doen aan de CORVU en via werken bij AMC, Arbounie Utrecht, Commit, Interpolis en Reaned tenslotte als zelfstandig gevestigd bedrijfsarts nog volop enthousiast actief in dit mooie vak.

Ik ben bestuurlijk behoorlijk actief: Club 25,  het Bovenij Ziekenhuis,  voorzitter Raad van Toezicht, voorzitter van de NVAB.  Federatie van de KNMG. Lid van de Raad van Toezicht van het Spaarne Ziekenhuis in Hoofddorp.

En dan bel je OdeVie

En dan bel je OdeVie

En dan denk je, misschien is het wel wat voor mij die Leef Wijzer! aanpak

Als ik zo’n gesprek wil en misschien ook coaching, hoe werkt dat dan.
Wat moet ik doen. Wat kan ik verwachten?

read more
Burn Out maakt eenzaam

Burn Out maakt eenzaam

Ook al komt burn out best veel voor en wordt er ook wel over geschreven, het is en blijft kennelijk toch iets om je voor te schamen. In ieder geval loopt niemand met zijn of haar burn out te koop.

read more

Een burn out kán je zien aankomen

Een burn out kán je zien aankomen

Burn In’

 

over ideeën die werken

In deze serie artikelen willen wij graag vertellen over hoe wij aankijken tegen burn out en de manier waarop iemand optimaal begeleid kan worden. Begeleiding om burn out te voorkomen, om er mee om te kunnen gaan en om er vanaf te komen.

Een burn out kán je zien aankomen

Een burn out kán je zien aankomen….

Burn out is een situatie waar je je zomaar plotsklaps in bevindt. Het kan gebeuren dat je van de ene op de andere dag volstrekt leeg en radeloos naar je zelf staat te kijken en niet meer weet waar en hoe de dag te beginnen.

De burn out situatie ontstaat echter helemaal niet plotsklaps. Juist langzaam en sluipend. Je burn out neemt de tijd om te groeien. En hoewel je je tijdens dat groeien niet realiseert dat er iets ernstigs aan de hand is met jou, heb je wel kleinere en grotere signalen gezien en gemerkt die wijzen op jouw overbelast zijn. Burn out is immers de uitkomst van langdurige overbelasting, vaak in werk, meestal op meerdere plekken en rollen in je leven.

Je bent al lang moe, de hele dag moe. Vaak slaap je al langer slecht. Je wordt vaak wakker in de nacht. En zelfs al slaap je nog redelijk, je gaat moe naar bed en je staat moe op. En als je niet kunt slapen of veel wakker bent, sla je aan het piekeren. Over van alles en nog wat, veel over onbelangrijke dingen, over zaken waar je geen invloed op hebt, waar je zorg over hebt. Over wat je nog moet doen of bent vergeten of waar anderen je op kunnen aanspreken omdat je het niet goed hebt gedaan, over fouten die je hebt gemaakt. Of omdat je denkt dat je het niet goed hebt gedaan! Dat kan over werk gaan, maar ook over de kinderen, je partner, over alles en iedereen.

Je hebt moeite om ’s ochtends te beslissen wat je aantrekt. Je hebt minder energie en zin om je zelf aantrekkelijk en mooi te maken, je zelf goed te verzorgen, daar tijd en aandacht aan te geven. Sowieso is het nemen van beslissingen moeizamer, ook over kleine dingen als de keuze van je brood of van de winkel waar je je brood wilt kopen. Vul voor brood allerlei andere dingen in…..

‘alles maakt je prikkelbaar. Om het minste of geringste schrik je of wordt je boos’

 Het liefst ga je helemaal geen winkel meer in. Zeker niet zo’n drukke supermarkt. Maar ook niet meer naar het drukke schoolplein, de bioscoop, de koffiehoek of het restaurant op je werk. Het kost je moeite om scherp te blijven in het drukke verkeer. Je betrapt je zelf er op dat je soms niet meer weet hoe je gereden bent, hoe ben je op die plek terecht gekomen met je auto of fiets?

Je bent het liefst thuis, en het liefst in alle rust. Je stoort je aan het geschreeuw van je kinderen, het lijkt wel of ze altijd lawaai maken. En aan je hoofd zeuren met 1000 en 1 vragen, de hele tijd door. Je schrikt van harde geluiden, ze doen pijn aan je oren : muziek in huis, getoeter op straat, geroezemoes in het restaurant of op een verjaardagsfeestje.

En dit alles maakt je prikkelbaar. Om het minste of geringste schrik je of wordt je boos of moet je huilen of schreeuwen. Op je werk trek je je terug in je kamer, je gaat niet meer mee lunchen. Thuis trek je je terug op de bank, je sluit je af. Of je gaat vroeg naar bed want je bent toch hondsmoe. Of achter je laptop want je krijgt ook je werk toenemend niet af, dus dan maar proberen er savonds nog wat aan te doen. Niet dat dat nog helpt, maar ja.

Stel dat je dit herkent. Wacht dan niet langer met je zelf te gunnen stil te staan bij wat er aan de hand is. En na te gaan wat er allemaal speelt : wat maakt je zo moe, en besluiteloos, en geïrriteerd en vol zorg en piekers. En schroom niet daar ondersteuning bij te halen. Iemand uit je eigen omgeving die je vertrouwt en goed luistert, of juist iemand die enige afstand heeft en deskundig is ten aanzien van (dreigende) burn out. Hoe eerder je ontdekt en erkent dat je die positie van langdurige overbelasting en (dreigend) uit evenwicht raken wilt stoppen en veranderen, hoe beter.

 

Op deze website vertellen we je over een gespreksmodel dat we hebben gemaakt om mensen als jij die tegen een burn out aan zitten of er al in zitten, te helpen weer grip te krijgen op je leven en welzijn, samen met een deskundige coach-gesprekspartner.

Marielle A-Tjak

Marielle A-Tjak

liaison artsen en werkgevers

Geboren in Indonesie, heb ik altijd een vleug tropen meegenomen en vooral de behoefte aan ruimte.

Met Chinese voorouders heb ik van huis uit meegekregen dat ontwikkelen een noodzaak is, maar ook een voorrecht, en dat het mogen ontwikkelen tot verantwoordelijkheden leidt.

Ik heb altijd arts willen worden en heb daar doelbewust naar toe gewerkt. Mijn katholieke opvoeding (goed doen in arme landen) en relatie met Indonesie heeft me bijna als tropenarts daar teruggebracht. Uiteindelijk ben ik toch hier gebleven en heb ik de opleiding tot huisarts gedaan aan de VU, waar ik ook geneeskunde heb gestudeerd. In 1977 ben ik met een collega een huisartsen praktijk begonnen in Amsterdam Oost, en in 1978 kreeg ik mijn eerste kind. 

Na nog een kind en 6 jaar heel hard werken onder lastige omstandigheden, waaronder mijn eigen burn out, bleek de combinatie toch te zwaar (geen kinderopvang, geen zwangerschapsverlof, geen uitkering bij ziekte).

Vanaf daar ben ik via AMEV als bedrijfsarts gaan werken, de opleiding gaan doen aan de CORVU en via werken bij AMC, Arbounie Utrecht, Commit, Interpolis en Reaned tenslotte als zelfstandig gevestigd bedrijfsarts nog volop enthousiast actief in dit mooie vak.

Ik ben bestuurlijk behoorlijk actief: Club 25,  het Bovenij Ziekenhuis,  voorzitter Raad van Toezicht, voorzitter van de NVAB.  Federatie van de KNMG. Lid van de Raad van Toezicht van het Spaarne Ziekenhuis in Hoofddorp.

En dan bel je OdeVie

En dan bel je OdeVie

En dan denk je, misschien is het wel wat voor mij die Leef Wijzer! aanpak

Als ik zo’n gesprek wil en misschien ook coaching, hoe werkt dat dan.
Wat moet ik doen. Wat kan ik verwachten?

read more
Burn Out maakt eenzaam

Burn Out maakt eenzaam

Ook al komt burn out best veel voor en wordt er ook wel over geschreven, het is en blijft kennelijk toch iets om je voor te schamen. In ieder geval loopt niemand met zijn of haar burn out te koop.

read more

Burn Out maakt eenzaam

Burn Out maakt eenzaam

Burn In’

 

over ideeën die werken

In deze serie artikelen willen wij graag vertellen over hoe wij aankijken tegen burn out en de manier waarop iemand optimaal begeleid kan worden. Begeleiding om burn out te voorkomen, om er mee om te kunnen gaan en om er vanaf te komen.

Burn Out maakt eenzaam

Burn out maakt eenzaam

Wat ik veel hoor is dat in een burn out zitten of een burn out hebben ( hoe zeg je dat eigenlijk?) heel eenzaam is. Want ook al komt burn out best veel voor en wordt er ook wel over geschreven, het is en blijft kennelijk toch iets om je voor te schamen.

In iedergeval loopt niemand met zijn of haar burn out te koop. Je durft het eigenlijk niet te vertellen, nou ja, je partner weet het natuurlijk. Wat vrienden en vriendinnen. Familie ook soms. Maar je baas of collega’s en je buren, liever niet. Je zou het misschien juist wel over de daken willen schreeuwen: mensen, kijk nou, ik heb het zo verschrikkelijk niet goed. Help. Maar je kijkt wel uit. Bovendien heb je de energie er ook niet voor!

Maar dat doe je juist niet, je trekt je terug. Ik noemde al: je huis is de veiligste plek, de bank in de woonkamer of het bed in de slaapkamer. Liefst met de gordijnen dicht of de dekens over je heen.

En zo organiseer je je eigen eenzaamheid. Terwijl je je al zo rot voelt komt dat er nog eens bij. Het is logisch hoor, je zo terug te trekken. Niemand geeft graag toe dat hij of zij het niet meer weet en het niet meer kan, alle dingen die daarvoor zo gewoon leken en wel lukten. Dat voelt toch als falen en mislukken. Iedereen gaat door en kan door, en jij hebt geen tekst en geen bijdrage. Jij laat iedereen in de steek. Jij bent niet vrolijk of gezellig, jij hebt geen initiatief en  jij vindt niets meer leuk.

‘Dus vul je in dat het beter is als je je maar terugtrekt en je mond houdt’

Dus vul je in dat het beter is als je je maar terugtrekt en je mond houdt. Dan hebben ze ook geen last van jou.

En dit is een van de grootste fouten of misschattingen die je kunt maken. Je hoeft zeker niet iedereen te vertellen over je narigheid, maar je moet het wel delen met je directe veilige omgeving. Want als je dat niet doet, onthoud je de ander om er voor je te zijn, je te steunen, naar je te luisteren, mee te voelen. Dat in iedergeval te proberen. En je onthoudt je zelf om woorden te geven – en zo ook ruimte te geven – aan je verdriet of je onzekerheid of je boosheid.

Het loont zelfs vaak om je werkgever en collega’s te informeren. Weten hoe het zit maakt herkenning en steun makkelijker. Niet weten leidt tot (onterechte) invulling van jouw probleem door de ander(en). Dus praat wel.

Kijk zeker alvast naar het gespreksmodel dat wij hebben ontwikkeld om jou te helpen de analyse te maken van jouw burn out en je te helpen je eigen oplossingen te vinden. In een van de onderdelen van onze methode past hulp van een coach bij het vinden van de voor jou beste manier om je omgeving te vertellen over je burn out.

Marielle A-Tjak

Marielle A-Tjak

liaison artsen en werkgevers

Geboren in Indonesie, heb ik altijd een vleug tropen meegenomen en vooral de behoefte aan ruimte.

Met Chinese voorouders heb ik van huis uit meegekregen dat ontwikkelen een noodzaak is, maar ook een voorrecht, en dat het mogen ontwikkelen tot verantwoordelijkheden leidt.

Ik heb altijd arts willen worden en heb daar doelbewust naar toe gewerkt. Mijn katholieke opvoeding (goed doen in arme landen) en relatie met Indonesie heeft me bijna als tropenarts daar teruggebracht. Uiteindelijk ben ik toch hier gebleven en heb ik de opleiding tot huisarts gedaan aan de VU, waar ik ook geneeskunde heb gestudeerd. In 1977 ben ik met een collega een huisartsen praktijk begonnen in Amsterdam Oost, en in 1978 kreeg ik mijn eerste kind. 

Na nog een kind en 6 jaar heel hard werken onder lastige omstandigheden, waaronder mijn eigen burn out, bleek de combinatie toch te zwaar (geen kinderopvang, geen zwangerschapsverlof, geen uitkering bij ziekte).

Vanaf daar ben ik via AMEV als bedrijfsarts gaan werken, de opleiding gaan doen aan de CORVU en via werken bij AMC, Arbounie Utrecht, Commit, Interpolis en Reaned tenslotte als zelfstandig gevestigd bedrijfsarts nog volop enthousiast actief in dit mooie vak.

Ik ben bestuurlijk behoorlijk actief: Club 25,  het Bovenij Ziekenhuis,  voorzitter Raad van Toezicht, voorzitter van de NVAB.  Federatie van de KNMG. Lid van de Raad van Toezicht van het Spaarne Ziekenhuis in Hoofddorp.

En dan bel je OdeVie

En dan bel je OdeVie

En dan denk je, misschien is het wel wat voor mij die Leef Wijzer! aanpak

Als ik zo’n gesprek wil en misschien ook coaching, hoe werkt dat dan.
Wat moet ik doen. Wat kan ik verwachten?

read more
Burn Out maakt eenzaam

Burn Out maakt eenzaam

Ook al komt burn out best veel voor en wordt er ook wel over geschreven, het is en blijft kennelijk toch iets om je voor te schamen. In ieder geval loopt niemand met zijn of haar burn out te koop.

read more